kədər

is. <ər.> Qəm, qüssə, dərd, ruhi iztirab. <Maral:> Uff, bəxtiyarlıq içində ölmək, kədərlər, üzüntülər içində yaşamaqdan min qat xeyirli imiş. . . H. C.. Neçəsində fərəhim var; Neçəsində kədərim var. B. V.. Səmədin ürəyini sonsuz bir kədər və ümidsizlik doldurdu. İ. Hüseynov. // Kədərlə şəklində zərf – qəmli, qüssəli, dərdli. Kədərlə başını aşağı dikmək. Kədərlə cavab vermək. – Azərbaycanda sevinc və şadlığa səbəb olan bu xəbər Həmədanda böyük bir kin və kədərlə qarşılandı. M. S. O..